Łazowskich seu Krzywda Insignia
|
|
Феликсович | Дата: Вторник, 23.01.2024, 15:40 | Сообщение # 1 |
Император
Группа: Администраторы
Сообщений: 1321
Статус: Offline
| Новая тема. Вступительная статья будет опубликована чуть позже.
|
|
| |
Феликсович | Дата: Вторник, 23.01.2024, 16:34 | Сообщение # 2 |
Император
Группа: Администраторы
Сообщений: 1321
Статус: Offline
|
Okolski Szymon. Orbis Polonus,
ŁAZOWSKICH seu Krzywda
Cracoviæ: In Officina Typographica Francisci Cæsarij, 1641 - Volume II, page 46.
|
|
| |
Феликсович | Дата: Вторник, 23.01.2024, 16:42 | Сообщение # 3 |
Император
Группа: Администраторы
Сообщений: 1321
Статус: Offline
|
|
|
| |
Феликсович | Дата: Вторник, 23.01.2024, 16:49 | Сообщение # 4 |
Император
Группа: Администраторы
Сообщений: 1321
Статус: Offline
| Potocki Waclaw.
Poczet Herbow Szlachty Korony Polskiey i Wielkiego Księstwa Litewskiego
Krakow. Drukarnia Mikolaja Alexandra Schedla IKM, 1696, pages 459,460,461
Легенда о происхождении Герба Łazowskich seu Krzywda (оригинальный текст)
KRZYWDA
Ná Chełmie Strusie piorá
POCZĄTEK ſſ
Lvbiczem ſięten Szláchcic : ſpieczętował : ále , Skoro ukrzywdźiwſzy wprzod : Brátá ſwego , w dźiale, Potym nie miłosiernie : zábił : i kiedy wdá, W grzech ſię przećiwko Bogu : Herb názwano Krzywdá. Zoſtáwiwſzy Podkowę; cáłą w iego domie, Znák męſtwa : w Krzyżu mu Król : ieden rog ułomie. Y przezwiſko Lubiczá: przez to ſamo gubi, Gdyż Bóg : iako zaboiu : ták krzywdy : nie lubi. Złomanoćby dziś obá : y Podkowá tuſzę, Nábrałby ſię ſtráchu : zá bráterſką duſzę, Herb karáć, nie zaboycę? y to krzywdá druga, Wedle roboty ma być każdego wysługá. Rowno z żywotem : rowno : z ſwoim kłádli zdrowiem, Szlácheckie Herby, naſzły : Przodkowie, abowiem, Drzwi, ściány, powietrzniki, ſzyby, konie, wozy, Iákiey, w Oyczyſtym Herbie : záżywał kto fozy, Nie tylko liſty, ále : tákimi abryſy , Znáczyli ſtoły, zydle : flaſze, czáry, miſy. Zapowſzedniał dziś ten honor : za honorem cnotá, Woli zaboycá, herbu : zbyć niżli żywotá, Woli proſtym żyć gburem : woli żyć y Żydem, Nie tylko z herbem cnotá : lecz zgásła ze wſtydem. Pytaſz czemu ? ia inſzey : nie widzę przyczyny, Procz tey : że w ſtan Szláchecki : rożney ſię faryny, Ludźi naciśnie : o co żadney nie maſz kary, Ale ſię wſtydźić przychodźzi ; Herbow Szláchćie ſtárey. Y to jeſt krzywdá wielka: nie mówię nic z drogi, Tym ći by to od Herbow : trzebá łomáć rogi, Ktorzy pieniądzmi, nie krwią : nie Márſowym potem, Nie równáć ? przenieść ſtárą : Szláchtęchcą Kleynotem.
Krzywdá.
Cierpliwość, ſpráwiedliwość : pierwſze cnoty w Niebie, Przed Boſkiem Majeſtatem : krzywdá rodźi z śiebie, Nie byłoby obudwu, gdyby nie było tey, Ktoby rzekł : że może być : grzechprzyczyną cnoty? Czemuż Aaaaa Czemuż ták bárdzo, krzywdy : poruſzeni gniewem, Mśćimy ſię ludźie głupi ? y prawem, y lewem ? Ztegoć to drzewa owoc ? Iáko Chryſtus głośi, Ktory , Bogu ſwemu , człek : Cnotliwy , przynośi. Prawdá że y krom krzywdy : ćierpliwość być może, Kto choroby, y inſze náwiedzenia Boże, Skromnie znosi : ábo kto : bez wieliiey teſknice, Y bez ckliwośći : Boſkiej : czeka obietnice. Szalony kto od Bogá : krzywdą ſobie liczy, Kiedy názad odbiera : czego nam pożyczy. Boże to wſzytko, co czl1ek : nie wiem z iákiey miáry, Właſzczy ſobie ná świećie ? Boże to ſą dáry, Zywot, zdrowie, fortuná : dzieći ktore rodźi, Nágo nań wyſzedł : ſam ſię : krzywdźi, ſam ſię ſzkodźi. Kiedy obraża Bogá : że od niewdźięcznika, Przed czáſem ſwych Oycowſkich : dobrodźieyſtw, umyka. Sam ſię krzywdzi : że piekło ; nad niebo przekłada, Mając rozum : co głupią wolą iego włada. Tu Bog klucze, od złego: ſzáfarza odbiera, A tam ſkarze : kto dobiera iego, marne tyra.
Do nieboráká herbowego
Krzywdą ſię : dla Szláchectwá ſwoiego pámięći, Piſzeſz lecz więkſzą ćierpiſz ſam niſz ná pieczęći, Zły rog do złomanego : Krzyża : z każdej miary, PRZYBRAŁEŚ bo ćię bodzie : żonę nie do pary, Chociaſz ieynádſkákuieſz : naymniey ćię nie kocha, Inſzych pátrzy : y w domu : nád tobą zrzędźiochá. Ty iey muśiſz podlegáć : choć to wſzyſcy męże, Maią : że káżdemu z nich : małżonká, podlęże. Roguć tylko do Krzyżá: trzeba było á ty, Wźiąwſzy cáły Krzyż, zoſtał : ná czele rogáty, Iednę krzywdę, ná herbie : drugą máiąc domá.
Doherbownego nieſpokoynego
Dość do Szláchectwa, iedna : Krzywdá w Herbie zDźiádá, Nábywać drugiey ? Krzywdząc : ſzkodaby ſąsiádá, Málowánego krzyża : ná śćienie popráwi, Ale przyrodzonego? W kuprze : nie nádſtawi. Ieśli wam go utrącą : ná ſwey miedzy kulą? Y Herb przepadł : y tego bálwierze, nie ſtulą.
Do łyſego
Iednę krzywdę, maſz w Herbie : gdźieć Krol, Krzyż okrzeſze, Drugą we łbie : gdy z włoſow : náturá go zczeſze, Choć ći wątpię, łyſemu : żeby krzywdá iáka, Przez to byłá : że nie da : co tydźień ſzoſtaká.
Epithaphìum
Widzàc Krzyż przyłomiony : w kamieniu ná grobie, Ktory ſię Krzywdą zowie : ſam pomyślę ſobie, Każdy krzywdźi, żyjąc tu : Chryſtuſa widomie, Kto iego Krzyż zupełny : grzeſząc w ćiele, łomie. Cały krzyż to ktory nie ma : ſpełná końcow obu.
|
|
| |
Феликсович | Дата: Среда, 24.01.2024, 16:12 | Сообщение # 5 |
Император
Группа: Администраторы
Сообщений: 1321
Статус: Offline
| Dominika Łozowska, Петр Лозовский
Легенда о происхождении Герба Łazowskich seu Krzywda (перевод с сохранением стиля и пунктуации оригинала)
КРЖИВДА
НА ШЛЕМЕ СТРАУСИНЫЕ ПЕРЬЯ
НАЧАЛО
Любичем тот Шляхтич: печать ставил: но В скорости обидевши: брата своего, в земельном наделе Затем беспощадно: убил : и, когда впал, в Грех этот против Бога; Герб назван был Крживдой. Оставив Подкову : целой в щите его, Знак доблести: в Кресте его Сила: Один рог уломил. И через то Любича: потерял Для Бога : что убийство : что несправедливость: не люба, Уломил бы их оба сейчас: и Подкову тоже, Нагнал бы страху: за братскую душу, Герб покарать, а не убийцу? А это уже несправедливость другая, По содеянному и расплата. Животом своим, как и здоровьем своим положенным, пришли Шляхетские Гербы, наших Предков: на Двери, стены, флюгера, окна, лошади, телеги, Которые Родовым Гербом: заверяли Не только письма, также и: планы. Украшали столы, табуреты: фляжки, чарки, чаши. Утратил сегодня честь: за честью достоинство. Хочет ли убийца, герба: лишиться чем жизни, Хочет ли жить простолюдином: хочет ли жить Вечным Жидом Достоинство не только пришло с гербом, но и угасло с позором. Вы спросите, почему? Я не вижу другого: я не вижу причины, Кроме того: в Шляхетском сословии: встречаются Люди из разного теста: за то нет наказания. Но стыдиться приходится; Гербы у Шляхты издревле. И в этом несправедливость великая: я не говорю ничего из ряда вон выходящего, Тем кто от Гербов: надо ломать рога, Которые деньгами, не кровью, не Марсовым потом, Не сравнивать? забыть старое: Шляхте нужен Символ Власти.
Крживда
Терпение, справедливость - первые добродетели на Небесах, Перед Божественным Величием: несправедливость проявляет себя, Не было бы ни того, ни другого, если бы не было этого, Кто сказал: что грех может быть: причиной добродетели? Почему Ааааа Почему так много, несправедливости: движется гневом, Мстим ли мы глупым людям? На право и на лево? Каково древо таков и плод? Как проповедует Христос, Который, Богу своему, человек: Добродетельный, приносит. Истина, что и кроме, несправедливости: терпение быть может, Кто кары и другие испытания Божьи, смиренно принимает: или кто: без большой скорби, И без сентиментальности: Божественного: обещания ожидают, Безумен тот, кто от Бога: на несправедливость к себе ропщет, Когда тот возвращает: что он уже дал нам. Бог есть все то, что человек: не знаю, с какой меры, Присвоил себе в этом мире? Дары эти - Божьи, Жизнь, здоровье, судьба: дети, которых он рождает, Нагим он пришел: сам себя обижает, сам себе вредит. Когда он хулит Бога: это от неблагодарности, Не дождавшись добродетелей Божьих: уходит. Сам вредит себе тем, что Ад ставит выше Рая, Имея разум: которым его глупое желание управляет, Здесь Бог ключи, у лукавого и отбирает, А там обличает: кто изберет его, тот жалкий неудачник.
Обращение к непонимающему
Крживда есть: для Шляхетства своя память, Пишешь, и больше страдаешь сам, чем в гербе. Злой рог от уломанного: Креста: он во всех смыслах. ПОЛУЧИЛ, потому что заслужил: жена не пара, Хоть и заискиваешь перед ней: она тебя нисколько не любит, Смотрит на других: и дома на тебя ворчит. Ты ей обязан подчиняться: хотя сам и мужчина. Имеют: каждому из них: по жене положено: Рогатый только до Креста: надо было а ты, Взваливши целый Крест, стал: на челе рогатый, Одна обида, на гербе: другую имеешь дома.
Обращение к утратившему
Что до Шляхетства, одна: Крживда в Гербе от Деда, Получить иной? Совершить несправедливость: жалко соседа, Малеванного креста: на стене достаточно, От рождения? На чреслах он не выступает. Если потерять его: на своем колесе жизни? И Герб утрачен: и брадобрей его не выстрижет.
Обращение к лысому
Одна обида у тебя в Гербе, когда Король Крест уломал, Другая в голове, когда жизнь тебя расчесывает, Хотя я сомневаюсь, что лысому это обида. И за это не надо платить шестак в неделю.
Эпитафия
Увидев Крест уломанный: в камне на могиле, Который Крживда называется: Я думаю про себя, Каждый страдает, живя здесь: Христос зрит, Кто его Крест полный: греша во плоти, ломает. Настоящий Крест тот, который полный с обоих концов.
|
|
| |
Феликсович | Дата: Четверг, 25.01.2024, 11:36 | Сообщение # 6 |
Император
Группа: Администраторы
Сообщений: 1321
Статус: Offline
| *
|
|
| |
Феликсович | Дата: Четверг, 25.01.2024, 12:16 | Сообщение # 7 |
Император
Группа: Администраторы
Сообщений: 1321
Статус: Offline
| Dominika Łozowska (Tekst w języku polskim)
LEGENDA O POCHODZENIU HERBU Łazowskich seu Krzywda
KRZYWDA
Ná Chełmie Strusie piorá
POCZĄTEK
Lubiczem się ten szlachcic : pieczętował : ale, Skoro ukrzywdziwszy wprzód : brata swego, w dziele Potem niemiłosiernie : zabił : i kiedy wda się, W grzech się przeciwko Bogu; Herb nazwano Krzywda. Zostawiwszy Podkowę; całą w jego domu, Znak męstwa: w Krzyżu mu Król : Jeden róg ułamie. I przeciwko Lubicza: przez to samo gubi, Gdyż Bóg : jako zaboju : tak krzywdy : nie lubi. Złamanoby dziś oba : i Podkowy tuszę, Nabrałby się strachu : za braterską duszę, Herb karać, nie zabójcę? I to krzywda druga, Wedle uczynków ma być każdego wysługa. Równo z żywotem : równo : ze swoim kładli zdrowiem, Szlacheckie Herby, naszły : Przodkowie, albowiem, Drzwi, ściany, powietrzniki /wiatraczki na dachu/, szyby, konie, wozy, Jakiej, w Ojczystym Herbie : zażywał kto fozy, Nie tylko listy, ale : takimi abrysy / plany, zarysy/ Znaczyli stoły, zydle : flasze, czary, misy. Spowszedniał dziś ten honor : za honorem cnota, Woli zabójca, herbu : pozbyć się niżli żywota, Woli prostym żyć gburem /gospodarzem, zamożnym chłopem/: woli żyć i Żydem, Nie tylko z herbem cnota : lecz zgasła ze wstydem. Pytasz czemu ? ja innej : nie widzę przyczyny, Prócz tej : że w stan Szlachecki : różnej się faryny /różnego rodzaju/, Ludzi naciśnie : o co żadnej nie masz kary, Ale się wstydzić przychodzi ; Herbów Szlachcie starej. I to jest krzywda wielka: nie mówię nic z drogi /nic zdrożnego/, Tym ći by to od Herbów : trzeba łamać rogi, Którzy pieniędzmi, nie krwią : nie Marsowym potem, Nie równać ? przenieść starą : Szlachtę chcą Klejnotem.
Krzywda.
Cierpliwość, sprawiedliwość : pierwsze cnoty w Niebie, Przed Boskiem Majestatem : krzywda rodzi z siebie, Nie byłoby obydwu, gdyby nie było tej, Kto rzekł : że może być : grzech przyczyną cnoty? Czemuż Aaaaa Czemuż tak bardzo, krzywdy : poruszeni gniewem, Mścimy się ludzie głupi ? y prawem, y lewem ?/na lewo i na prawo=dookoła/ Z tego to drzewa owoc ? Jako Chrystus głośi, Ktory , Bogu swemu , człek : Cnotliwy , przynośi. Prawda że i krom /z wyjątkiem, oprócz/ krzywdy : cierpliwość być może, Kto choroby, i inne nawiedzenia Boże, Skromnie znosi : albo kto : bez wielkiej tesknicy /uczucia żalu/, I bez ckliwości : Boskiej : czeka obietnice. Szalony kto od Boga : krzywdą sobie liczy, Kiedy názad /z powrotem/ odbiera : czego nam pożyczy. Boże to wszytko, co człowiek : nie wiem z jakiej miary, Właszczy sobie na świecie ? Boże to są dary, Żywot, zdrowie, fortuna : dzieci które rodzi, Nago nań wyszedł : sam się : krzywdźi, sam sobie szkodzi. Kiedy obraża Boga : że od niewdzięcznika, Przed czasem swych Ojcowskich : dobrodziejstw, umyka. Sam się krzywdzi : że piekło ; nad niebo przekłada, Mając rozum : co głupią wolą jego włada. Tu Bog klucze, od złego: szafarza odbiera, A tam skarze : kto dobiera jego, marnie tyra.
Do nieboráká herbowego
Krzywdą się : dla Szlachectwa swojego pamięci, Piszesz lecz większą cierpisz sam niż na pieczęci, Zły róg do złamanego : Krzyża : z każdej miary, PRZYBRAŁEŚ bo cię bodzie : żonę nie do pary, Chociaż jej nadskakujesz : najmniej cię nie kocha, Inszych patrzy : i w domu : nad tobą zrzędziocha. Ty jej muśiſsz podlegać : choć to wszyscy męże, Mają : że każdemu z nich : małżonka, podlęże. /podlega/ Roguć tylko do Krzyża: trzeba było a ty, Wziąwszy cały Krzyż, został : na czele rogaty, Jedną krzywdę, na herbie : drugą mając domá. /w domu/
Do Herbownego Niespokojnego
Dość do Szlachectwa, jedna : Krzywda w Herbie z Dziada, Nabywać drugiej ? Krzywdząc : szkoda by sąsiada, Malowanego krzyża : na ścianie poprawi, Ale przyrodzonego? W kuprze /tylnej części tułowia/ : nie nadstawi. Jeśli wam go utrącą : na swej miedzy kulą? I Herb przepadł : i tego balwierze /fryzjerzy, cyrulicy/ nie stulą /zamkną/,
Do Łysego
Jednę krzywdę, masz w Herbie : gdzieś Krol, Krzyż okrzesze,/ociosa, obetnie/ Drugą we łbie : gdy z włosów : natura go zczesze, Choć ci wątpię, łysemu : żeby krzywda jaka, Przez to była: że nie da : co tydzień szostaka./dawna polska moneta równa sześciu groszom.
Epithaphìum
Widząc Krzyż przełamany : w kamieniu na grobie, Który się Krzywdą zowie : sam pomyślę sobie, Każdy krzywdzi, żyjąc tu : Chrystusa widomie,/w sposób widoczny/ Kto jego Krzyż zupełny : grzesząc w ciele, łamie. Cały krzyż to który nie ma : spełna końców obu.
|
|
| |