| PavelL | Дата: Суббота, 25.05.2024, 19:35 | Сообщение # 54 |
|
Барон
Группа: Администраторы
Сообщений: 59
Статус: Offline
| "Sokolov Podlaski. Dzieje miasta i okolic". Pod redakcija Grzegorza Ryzewskiego. Bialystok-Sokolow Podlaski 2006.
Соколов Подляски. История города и окрестностей. Под редакцией Гжегожа Рыжецкого. Белосток-Соколов Подляски 2006 год.
Sąsiednie Łazów i Łazówek (dawniej Łazowo) również były w posiadaniu kilku różnych rodzin Jedną część posiadała bliżej nieznana rodzina szlachecka wyznania katolickiego Z tej rodziny w 1458 r występował Jan z Łazowa, w 1471 r Stanisław Łazowski i Stefan z Łazowa byli świadkami Stanisława Rospąda z Jabłonny
w konsystorzu janowskim W 1475 r Stanisław i Jakub z Łazowa wzięli od Zawiszy i Miklasza z Padkowic 40 kop za sprzedaną im ojcowiznę w Łazowie W tym samym
roku wystąpili bracia Jan, Jakub i Stanisław z Łazowa W 1477 r Stefan z Łazowa zastawił jakieś pole Zawiszy i Miklaszowi Jeszcze w 1482 r występowali Jakub i Jan
Łazowscy W 1485 r Stanisław i Jakub pożyczyli od sędziego Zawiszy 40 kop gr, za które dali mu dwie części Łazowa w zastaw W 1495 r bracia Paweł, Jakub, Wojciech,
Jerzy, Maciej, Stanisław i Marcin sprzedali swoje części w Łazowie za 40 kop gr sędziemu Zawiszy z Zembrowa, obiecali jednocześnie spokój ze strony swego brata
Klemensa (419).
Druga część Łazowa należała do bojarów ruskich W 1537 r król Zygmunt Stary potwierdził prawa i obowiązki bojarów z Łazowa, wspominając jednocześnie o przywileju dla nich, wystawionym ok 1480 r wystawionym przez Bogdana Sakowicza, marszałka wielkiego litewskiego Jednym z nich był Abraham z Łazowa występujący w 1480 r Najprawdopodobniej bojarzy ci byli potomkami Abrahama i jego brata Jaczka, o którego istnieniu dowiadujemy się ze sporu toczonego w 1524 i 1525 r pomiędzy Maciejem Gałązką a Łazowskimi. Jest on dosyć dokładnie przedstawiony w księgach Metryki Litewskiej W lutym 1524 r król Zygmunt Stary rozpatrywał spór Macieja Gałązki z dziedzicami Łazowa, którzy chcieli odłożyć mu pieniądze za kupioną przez niego część Łazowa Według Gałązki bojarzy ci poczynili mu szkód, krzywd i gwałtów na sumę 1 000 kop gr Zygmunt I polecił sądowi drohickiemu uczynić pomiędzy nimi sprawiedliwość Sprawa jednak się nie zakończyła i we wrześniu tego roku ponownie trafiła przed króla Gałązka skarżył się na bojarów Grzegorza popa, Maćka Abrahamowicza, Waśka Fiedorowicza, ich braci i bratanków z Łazowa, że na mocy jakichś pism ruskich wydanych z kancelarii królewskiej zawładnęli 1/3 częścią Łazowa zwaną Jaczkowszczyzna, którą to część Maciej z Gałązek kupił od Sienka, Jacka, Owdy i Iwana Hryniewicza Król polecił przywrócić ową część Gałązce a woźnemu grodzkiemu wwiązać go w te dobra W styczniu 1525 r Maciej Gałązka przedstawił w kancelarii królewskiej dokumenty dowodzące jego praw do nabytych dóbr Dowiadujemy się z nich, że w 1523 r spór rozpoczął się już pomiędzy samymi Łazowskimi Sienko, Jaczko, Owda i Iwan z Łazowa żałowali na Macieja Gambałę i jego bratanków, Wakułę, Iwana, Bohdana, Macieja, Piotra, Iwana, Romana, Chwietka, Chleba, Wasila, Jana, Oczę i Wasza z Łazowa, że ci nie chcieli wydzielić należnej im części Łazowa Pozwani odpowiadali, że powodowie byli ich kmieciami i poddanymi, nie są naszymi braćmi i dlatego nie chcieli im wydzielić tych dóbr.
Powodowie odpowiadali, że byli współdziedzicami Łazowa po swoich przodkach i potomkami Jaczka, który był bratem Abrahama, przodka pozwanych.
Pozwani przyznali, że to prawda, lecz dodawali, że Jaczko sprzedał swe dobra Abrahamowi Gdy powodowie kazali im przedstawić dowód na to, wtedy ci przedstawili pismo Nasuty starosty drohickiego.
Powodowie zakwestionowali jego autentyczność ze względu na brak pieczęci.
W końcu powodowie powiedzieli, że skoro siedzieli na tym miejscu to musieli być prawymi dziedzicami.
Sąd uznawszy ich racje przysądził im wszystkie dobra, które posiadał Jaczko. Do wydzielenia i wymierzenia tej części sąd wyznaczył woźnego grodzkiego Jerzego Czarkowskiego Woźny zeznał, że chciał wprowadzić powodów do ich dóbr, lecz pozwani nie dopuszczali do tego Dlatego sąd nałożył na nich karę Gdy pozwani ponownie wypędzili woźnego wówczas wydzielenia dokonał sam podstarości drohicki.
W 1524 r Sienko i Jacko — synowie Hrynka Łazowskiego oraz Iwan syn Chotinki i Owda, dziedzice z Łazowa, gdy już zostali wprowadzeni do swojej części sprzedali ją Maciejowi z Gałązek za 150 kop gr lit ze wszystkimi pożytkami.
Woźny grodzki wprowadził Macieja w te dobra. Spotkało się to oczywiście z protestem wymienionych wyżej pozwanych, którzy chcieli odłożyć pieniądze Maciejowi Gałązce i odzyskać te części Łazowa Ten jednak najwidoczniej nie był zainteresowany ich propozycją i chciał się utrzymać przy posiadaniu kupionych dóbr Dopiął swego i część Łazowa pozostała w jego rękach Maciej Gałązka pochodził ze wsi Gałązki w ziemi zakroczymskiej z drobnej szlachty herbu Junosza Wstąpił na służbę u Piotra Kiszki Był jego namiestnikiem w Ciechanowcu w latach 1523–1524.
W 1529 r po śmierci Mikołaja Wodyńskiego został mianowany przez króla sędzią ziemskim drohickim niewykluczone, że dzięki protekcji samego Kiszki Pierwsza sesja sądowa z udziałem Macieja Gałązki odbyła się 11 października 1529 r W 1528 Łazowscy i Maciej Gałązka wystawili do popisu wojskowego razem 10 koni421
"....Соседние Лазов и Лазовек (ранее Лазово) также принадлежали нескольким семьям. Одна часть принадлежала неизвестному дворянскому роду католического вероисповедания. Из этой семьи в 1458 году появился Ян из Лазова, а в 1471 году Станислав Лазовский и Стефан из Лазова были свидетелями Станислава Роспада из Яблонного в Яновской консистории.
В 1475 году Станислав и Якуб из Лазова взяли 40 коп у Завиши и Миклаша из Падковице за проданное им имение в Лазове. В том же году выступили братья Ян, Якуб и Станислав из Лазова.
В 1477 году Стефан Лазовский заложил поле Завише и Миклашу. Еще в 1482 году выступали Якуб и Ян Лазовские. В 1485 году Станислав и Якуб заняли у судьи Завиши 40 копеек, за что дали ему в залог две части Лазова. В 1495 году братья Павел, Якуб, Войцех, Ежи, Мацей, Станислав и Марцин продали свои части в Лазове за 40 коп судье Завише из Земброва и в то же время пообещали мир от своего брата Клеменса.
Другая часть Лазова принадлежала русским боярам. В 1537 году король Сигизмунд Старый подтвердил права и обязанности лазовских бояр, упомянув при этом о привилегии для них, выданной около 1480 года великим маршалом Литовским Богданом Саковичем. Одним из них был Авраам Лазовский, появившийся в 1480 году. Скорее всего, эти бояре были потомками Авраама (Абрахама) и его брата Ячека , о существовании которого мы узнаем из спора 1524 и 1525 годов между Мацеем Галонзким и семьей Лазовских. Довольно точно оно представлено в книгах Литовской метрики.
В январе 1525 года Мацей Галонзка представил в королевскую канцелярию документы, подтверждающие его права на приобретенные товары. От них мы узнаем, что в 1523 году начался спор между самим родом Лазовских.
Сенко, Ячко, Овда и Иван из Лазова обвинили Мацея Гамбале и его племянников Вакулу, Ивана, Богдана, Мацея, Петра, Ивана, Романа, Хвитека, Хлеба, Василя, Яна, Очу и Вашу из Лазова за то, что они не захотели отделить им от законной части Лазова.
Ответчики ответили, что истцы — их крестьяне и подданные, а не наши братья и поэтому они не хотят раздавать им это добро.
Истцы ответили, что они являются сонаследниками Лазова по своим предкам и потомками Ячека, который был братом Авраама, предка ответчиков.
Обвиняемые признали, что это правда, но добавили, что Ячко продал свою собственность Аврааму.
Когда истцы попросили их предоставить доказательства этого, они представили письмо Насуты, старосты Дрогицкого (Дрогичинского).
Истцы усомнились в ее подлинности из-за отсутствия печати. Наконец, истцы заявили, что, поскольку они сидели на этом месте, они, должны быть законными наследниками.
Суд, приняв их доводы, передал им все имущество, которым владел Ячко. Суд поручил городскому приставу Ежи Чарковскому разделить и измерить эту часть.
Пристав показал, что хотел забрать истцов в свою собственность, но ответчики этого не допустили. Поэтому суд наложил на них штраф.
Когда подсудимые снова выгнали пристава, отделение произвел сам староста Дрогицкий (Дрогичинский).
В 1524 году Сенко и Ясько - сыновья Гринека Лазовского и Иван, сын Хотинки и Овды, наследники Лазова, когда они уже получили свою часть, продали ее Мацею Галонзке за 150 коп литовских со всеми преимуществами.
Это, конечно, было встречено протестом со стороны вышеупомянутых ответчиков, которые хотели отдать Мацею Галонзке деньги и вернуть себе эти части Лазова.
Однако его, видимо, не заинтересовало их предложение и он захотел оставить купленный собственность себе. Он добился своего и часть «Лазова» осталась в его руках. Мацей Галонзка происходил из села Галонзки в Задрожской земле, из мелкого дворянства герба Юноша. Он поступил на службу к Петру Кишке. Он был его Войтом в Цехановце в 1523–1524 годах. В 1529 году, после смерти Николая Водынского, он был назначен Королем земельным судьей Дрогице, возможно, благодаря покровительству самого Кишки. Первое судебное заседание с участием Мацея Галонзки состоялось 11 октября 1529 года. В 1528 году Лазовские и Мацей Галонзка представили на военный смотр в общей сложности 10 лошадей".
|
| |
| |
| Феликсович | Дата: Четверг, 30.05.2024, 09:46 | Сообщение # 55 |
 Император
Группа: Администраторы
Сообщений: 1650
Статус: Offline
| Копа́ (белор. капа́, укр. копа́, пол. kopa, лат. sexagena — 60) — единица счёта, равная 60 штукам чего-либо. Понятие чешского происхождения (чеш. kopa — куча). Вместе с распространением по Восточной Европе чешской монеты — пражского гроша — закрепилось как название для 60 единиц чего-либо, так как 60 пражских грошей приравнивались к 1 пражской гривне серебра 775 пробы (253,17 г). Особенно широко это понятие распространилось в Великом княжестве Литовском, а позднее — и в Польше. Также употреблялось понятие «полкопы», означавшее 30 единиц. Так как пражский грош был очень популярной монетой в Европе, пражская гривна стала международной денежной и весовой единицей счёта.
|
| |
| |
| Феликсович | Дата: Четверг, 30.05.2024, 09:57 | Сообщение # 56 |
|
Император
Группа: Администраторы
Сообщений: 1650
Статус: Offline
| В продолжение темы "Sokolov Podlaski. Dzieje miasta i okolic" рекомендую прочесть в данной теме сообщения # 39 и #40.
Лазовские герба «Крживда».
Дариуш Косерадзки
«Жизнь Соколова» 06.02.2004
Список народного ополчения Родошкович на Литве 1567 года:
Popis pospolitego ruszenia Radoszkowice na Litwie 1567 r.:
|
| |
| |
