|
Łazowskich seu Krzywda Insignia
|
|
| Феликсович | Дата: Вторник, 23.01.2024, 15:40 | Сообщение # 1 |
 Император
Группа: Администраторы
Сообщений: 1321
Статус: Offline
| Новая тема. Вступительная статья будет опубликована чуть позже.
|
| |
| |
| Феликсович | Дата: Вторник, 23.01.2024, 16:34 | Сообщение # 2 |
|
Император
Группа: Администраторы
Сообщений: 1321
Статус: Offline
| 
Okolski Szymon. Orbis Polonus,
ŁAZOWSKICH seu Krzywda
Cracoviæ: In Officina Typographica Francisci Cæsarij, 1641 - Volume II, page 46.
|
| |
| |
| Феликсович | Дата: Вторник, 23.01.2024, 16:42 | Сообщение # 3 |
|
Император
Группа: Администраторы
Сообщений: 1321
Статус: Offline
| 
|
| |
| |
| Феликсович | Дата: Вторник, 23.01.2024, 16:49 | Сообщение # 4 |
|
Император
Группа: Администраторы
Сообщений: 1321
Статус: Offline
| Potocki Waclaw.
Poczet Herbow Szlachty Korony Polskiey i Wielkiego Księstwa Litewskiego
Krakow. Drukarnia Mikolaja Alexandra Schedla IKM, 1696, pages 459,460,461
Легенда о происхождении Герба Łazowskich seu Krzywda (оригинальный текст)
KRZYWDA
Ná Chełmie Strusie piorá
POCZĄTEK ſſ
Lvbiczem ſięten Szláchcic :
ſpieczętował : ále ,
Skoro ukrzywdźiwſzy wprzod : Brátá ſwego , w dźiale,
Potym nie miłosiernie : zábił : i kiedy wdá,
W grzech ſię przećiwko Bogu :
Herb názwano Krzywdá.
Zoſtáwiwſzy Podkowę; cáłą w iego domie,
Znák męſtwa : w Krzyżu mu Król :
ieden rog ułomie.
Y przezwiſko Lubiczá: przez to ſamo gubi,
Gdyż Bóg : iako zaboiu : ták krzywdy :
nie lubi.
Złomanoćby dziś obá : y Podkowá tuſzę,
Nábrałby ſię ſtráchu : zá bráterſką duſzę,
Herb karáć, nie zaboycę? y to krzywdá druga,
Wedle roboty ma być każdego wysługá.
Rowno z żywotem : rowno : z ſwoim kłádli zdrowiem,
Szlácheckie Herby, naſzły :
Przodkowie, abowiem,
Drzwi, ściány, powietrzniki, ſzyby, konie, wozy,
Iákiey, w Oyczyſtym Herbie : záżywał kto fozy,
Nie tylko liſty, ále : tákimi abryſy ,
Znáczyli ſtoły, zydle : flaſze, czáry, miſy.
Zapowſzedniał dziś ten honor : za honorem cnotá,
Woli zaboycá, herbu : zbyć niżli żywotá,
Woli proſtym żyć gburem : woli żyć y Żydem,
Nie tylko z herbem cnotá : lecz zgásła ze wſtydem.
Pytaſz czemu ? ia inſzey : nie widzę przyczyny,
Procz tey : że w ſtan Szláchecki : rożney ſię faryny,
Ludźi naciśnie : o co żadney nie maſz kary,
Ale ſię wſtydźić przychodźzi ; Herbow Szláchćie ſtárey.
Y to jeſt krzywdá wielka: nie mówię nic z drogi,
Tym ći by to od Herbow : trzebá łomáć rogi,
Ktorzy pieniądzmi, nie krwią : nie Márſowym potem,
Nie równáć ? przenieść ſtárą : Szláchtęchcą Kleynotem.
Krzywdá.
Cierpliwość, ſpráwiedliwość : pierwſze cnoty w Niebie,
Przed Boſkiem Majeſtatem : krzywdá rodźi z śiebie,
Nie byłoby obudwu, gdyby nie było tey,
Ktoby rzekł : że może być : grzechprzyczyną cnoty?
Czemuż Aaaaa
Czemuż ták bárdzo, krzywdy : poruſzeni gniewem,
Mśćimy ſię ludźie głupi ? y prawem, y lewem ?
Ztegoć to drzewa owoc ? Iáko Chryſtus głośi,
Ktory , Bogu ſwemu , człek : Cnotliwy , przynośi.
Prawdá że y krom krzywdy : ćierpliwość być może,
Kto choroby, y inſze náwiedzenia Boże,
Skromnie znosi : ábo kto : bez wieliiey teſknice,
Y bez ckliwośći : Boſkiej : czeka obietnice.
Szalony kto od Bogá : krzywdą ſobie liczy,
Kiedy názad odbiera : czego nam pożyczy.
Boże to wſzytko, co czl1ek : nie wiem z iákiey miáry,
Właſzczy ſobie ná świećie ? Boże to ſą dáry,
Zywot, zdrowie, fortuná : dzieći ktore rodźi,
Nágo nań wyſzedł : ſam ſię : krzywdźi, ſam ſię ſzkodźi.
Kiedy obraża Bogá : że od niewdźięcznika,
Przed czáſem ſwych Oycowſkich : dobrodźieyſtw, umyka.
Sam ſię krzywdzi : że piekło ; nad niebo przekłada,
Mając rozum : co głupią wolą iego włada.
Tu Bog klucze, od złego: ſzáfarza odbiera,
A tam ſkarze : kto dobiera iego, marne tyra.
Do nieboráká herbowego
Krzywdą ſię : dla Szláchectwá ſwoiego pámięći,
Piſzeſz lecz więkſzą ćierpiſz ſam niſz ná pieczęći,
Zły rog do złomanego : Krzyża : z każdej miary,
PRZYBRAŁEŚ bo ćię bodzie : żonę nie do pary,
Chociaſz ieynádſkákuieſz : naymniey ćię nie kocha,
Inſzych pátrzy : y w domu : nád tobą zrzędźiochá.
Ty iey muśiſz podlegáć : choć to wſzyſcy męże,
Maią : że káżdemu z nich : małżonká, podlęże.
Roguć tylko do Krzyżá: trzeba było á ty,
Wźiąwſzy cáły Krzyż, zoſtał : ná czele rogáty,
Iednę krzywdę, ná herbie : drugą máiąc domá.
Doherbownego nieſpokoynego
Dość do Szláchectwa, iedna : Krzywdá w Herbie zDźiádá,
Nábywać drugiey ? Krzywdząc : ſzkodaby ſąsiádá,
Málowánego krzyża : ná śćienie popráwi,
Ale przyrodzonego? W kuprze : nie nádſtawi.
Ieśli wam go utrącą : ná ſwey miedzy kulą?
Y Herb przepadł : y tego bálwierze, nie ſtulą.
Do łyſego
Iednę krzywdę, maſz w Herbie : gdźieć Krol, Krzyż okrzeſze,
Drugą we łbie : gdy z włoſow : náturá go zczeſze,
Choć ći wątpię, łyſemu : żeby krzywdá iáka,
Przez to byłá : że nie da : co tydźień ſzoſtaká.
Epithaphìum
Widzàc Krzyż przyłomiony : w kamieniu ná grobie,
Ktory ſię Krzywdą zowie : ſam pomyślę ſobie,
Każdy krzywdźi, żyjąc tu : Chryſtuſa widomie,
Kto iego Krzyż zupełny : grzeſząc w ćiele, łomie.
Cały krzyż to ktory nie ma : ſpełná końcow obu.
|
| |
| |
| Феликсович | Дата: Среда, 24.01.2024, 16:12 | Сообщение # 5 |
|
Император
Группа: Администраторы
Сообщений: 1321
Статус: Offline
| Dominika Łozowska, Петр Лозовский
Легенда о происхождении Герба Łazowskich seu Krzywda (перевод с сохранением стиля и пунктуации оригинала)
КРЖИВДА
НА ШЛЕМЕ СТРАУСИНЫЕ ПЕРЬЯ
НАЧАЛО
Любичем тот Шляхтич: печать ставил: но
В скорости обидевши: брата своего, в земельном наделе
Затем беспощадно: убил : и, когда впал,
в Грех этот против Бога;
Герб назван был Крживдой.
Оставив Подкову : целой в щите его,
Знак доблести: в Кресте его Сила: Один рог уломил.
И через то Любича: потерял
Для Бога : что убийство : что несправедливость: не люба,
Уломил бы их оба сейчас: и Подкову тоже,
Нагнал бы страху: за братскую душу,
Герб покарать, а не убийцу? А это уже несправедливость другая,
По содеянному и расплата.
Животом своим, как и здоровьем своим положенным,
пришли Шляхетские Гербы, наших Предков: на Двери, стены, флюгера, окна, лошади, телеги,
Которые Родовым Гербом:
заверяли Не только письма, также и: планы.
Украшали столы, табуреты: фляжки, чарки, чаши.
Утратил сегодня честь: за честью достоинство.
Хочет ли убийца, герба: лишиться чем жизни,
Хочет ли жить простолюдином: хочет ли жить Вечным Жидом
Достоинство не только пришло с гербом, но и угасло с позором.
Вы спросите, почему? Я не вижу другого: я не вижу причины,
Кроме того: в Шляхетском сословии: встречаются Люди из разного теста: за то нет наказания.
Но стыдиться приходится; Гербы у Шляхты издревле.
И в этом несправедливость великая: я не говорю ничего из ряда вон выходящего,
Тем кто от Гербов: надо ломать рога,
Которые деньгами,
не кровью, не Марсовым потом,
Не сравнивать? забыть старое:
Шляхте нужен Символ Власти.
Крживда
Терпение, справедливость - первые добродетели на Небесах,
Перед Божественным Величием: несправедливость проявляет себя,
Не было бы ни того, ни другого, если бы не было этого,
Кто сказал: что грех может быть: причиной добродетели?
Почему Ааааа
Почему так много, несправедливости: движется гневом,
Мстим ли мы глупым людям? На право и на лево?
Каково древо таков и плод? Как проповедует Христос,
Который, Богу своему, человек: Добродетельный, приносит.
Истина, что и кроме, несправедливости: терпение быть может,
Кто кары и другие испытания Божьи,
смиренно принимает: или кто: без большой скорби,
И без сентиментальности: Божественного: обещания ожидают,
Безумен тот, кто от Бога: на несправедливость к себе ропщет,
Когда тот возвращает: что он уже дал нам.
Бог есть все то, что человек: не знаю, с какой меры,
Присвоил себе в этом мире? Дары эти - Божьи,
Жизнь, здоровье, судьба: дети, которых он рождает,
Нагим он пришел: сам себя обижает, сам себе вредит.
Когда он хулит Бога: это от неблагодарности,
Не дождавшись добродетелей Божьих: уходит.
Сам вредит себе тем, что Ад ставит выше Рая,
Имея разум: которым его глупое желание управляет,
Здесь Бог ключи, у лукавого и отбирает,
А там обличает: кто изберет его, тот жалкий неудачник.
Обращение к непонимающему
Крживда есть: для Шляхетства своя память,
Пишешь, и больше страдаешь сам, чем в гербе.
Злой рог от уломанного: Креста: он во всех смыслах.
ПОЛУЧИЛ, потому что заслужил: жена не пара,
Хоть и заискиваешь перед ней: она тебя нисколько не любит,
Смотрит на других: и дома на тебя ворчит.
Ты ей обязан подчиняться: хотя сам и мужчина.
Имеют: каждому из них: по жене положено:
Рогатый только до Креста: надо было а ты,
Взваливши целый Крест, стал: на челе рогатый,
Одна обида, на гербе: другую имеешь дома.
Обращение к утратившему
Что до Шляхетства, одна: Крживда в Гербе от Деда,
Получить иной? Совершить несправедливость: жалко соседа,
Малеванного креста: на стене достаточно,
От рождения? На чреслах он не выступает.
Если потерять его: на своем колесе жизни?
И Герб утрачен: и брадобрей его не выстрижет.
Обращение к лысому
Одна обида у тебя в Гербе, когда Король Крест уломал,
Другая в голове, когда жизнь тебя расчесывает,
Хотя я сомневаюсь, что лысому это обида.
И за это не надо платить шестак в неделю.
Эпитафия
Увидев Крест уломанный: в камне на могиле,
Который Крживда называется: Я думаю про себя,
Каждый страдает, живя здесь: Христос зрит,
Кто его Крест полный: греша во плоти, ломает.
Настоящий Крест тот, который полный с обоих концов.
|
| |
| |
| Феликсович | Дата: Четверг, 25.01.2024, 11:36 | Сообщение # 6 |
|
Император
Группа: Администраторы
Сообщений: 1321
Статус: Offline
| *
|
| |
| |
| Феликсович | Дата: Четверг, 25.01.2024, 12:16 | Сообщение # 7 |
|
Император
Группа: Администраторы
Сообщений: 1321
Статус: Offline
| Dominika Łozowska (Tekst w języku polskim)
LEGENDA O POCHODZENIU HERBU Łazowskich seu Krzywda
KRZYWDA
Ná Chełmie Strusie piorá
POCZĄTEK
Lubiczem się ten szlachcic : pieczętował : ale,
Skoro ukrzywdziwszy wprzód : brata swego, w dziele
Potem niemiłosiernie : zabił : i kiedy wda się,
W grzech się przeciwko Bogu; Herb nazwano Krzywda.
Zostawiwszy Podkowę; całą w jego domu,
Znak męstwa: w Krzyżu mu Król : Jeden róg ułamie.
I przeciwko Lubicza: przez to samo gubi,
Gdyż Bóg : jako zaboju : tak krzywdy : nie lubi.
Złamanoby dziś oba : i Podkowy tuszę,
Nabrałby się strachu : za braterską duszę,
Herb karać, nie zabójcę? I to krzywda druga,
Wedle uczynków ma być każdego wysługa.
Równo z żywotem : równo : ze swoim kładli zdrowiem,
Szlacheckie Herby, naszły : Przodkowie, albowiem,
Drzwi, ściany, powietrzniki /wiatraczki na dachu/, szyby, konie, wozy,
Jakiej, w Ojczystym Herbie : zażywał kto fozy,
Nie tylko listy, ale : takimi abrysy / plany, zarysy/
Znaczyli stoły, zydle : flasze, czary, misy.
Spowszedniał dziś ten honor : za honorem cnota,
Woli zabójca, herbu : pozbyć się niżli żywota,
Woli prostym żyć gburem /gospodarzem, zamożnym chłopem/: woli żyć i Żydem,
Nie tylko z herbem cnota : lecz zgasła ze wstydem.
Pytasz czemu ? ja innej : nie widzę przyczyny,
Prócz tej : że w stan Szlachecki : różnej się faryny /różnego rodzaju/,
Ludzi naciśnie : o co żadnej nie masz kary,
Ale się wstydzić przychodzi ; Herbów Szlachcie starej.
I to jest krzywda wielka: nie mówię nic z drogi /nic zdrożnego/,
Tym ći by to od Herbów : trzeba łamać rogi,
Którzy pieniędzmi, nie krwią : nie Marsowym potem,
Nie równać ? przenieść starą : Szlachtę chcą Klejnotem.
Krzywda.
Cierpliwość, sprawiedliwość : pierwsze cnoty w Niebie,
Przed Boskiem Majestatem : krzywda rodzi z siebie,
Nie byłoby obydwu, gdyby nie było tej,
Kto rzekł : że może być : grzech przyczyną cnoty?
Czemuż Aaaaa Czemuż tak bardzo, krzywdy : poruszeni gniewem,
Mścimy się ludzie głupi ? y prawem, y lewem ?/na lewo i na prawo=dookoła/
Z tego to drzewa owoc ? Jako Chrystus głośi,
Ktory , Bogu swemu , człek : Cnotliwy , przynośi.
Prawda że i krom /z wyjątkiem, oprócz/ krzywdy : cierpliwość być może,
Kto choroby, i inne nawiedzenia Boże,
Skromnie znosi : albo kto : bez wielkiej tesknicy /uczucia żalu/,
I bez ckliwości : Boskiej : czeka obietnice.
Szalony kto od Boga : krzywdą sobie liczy,
Kiedy názad /z powrotem/ odbiera : czego nam pożyczy.
Boże to wszytko, co człowiek : nie wiem z jakiej miary,
Właszczy sobie na świecie ? Boże to są dary,
Żywot, zdrowie, fortuna : dzieci które rodzi,
Nago nań wyszedł : sam się : krzywdźi, sam sobie szkodzi.
Kiedy obraża Boga : że od niewdzięcznika,
Przed czasem swych Ojcowskich : dobrodziejstw, umyka.
Sam się krzywdzi : że piekło ; nad niebo przekłada,
Mając rozum : co głupią wolą jego włada.
Tu Bog klucze, od złego: szafarza odbiera,
A tam skarze : kto dobiera jego, marnie tyra.
Do nieboráká herbowego
Krzywdą się : dla Szlachectwa swojego pamięci,
Piszesz lecz większą cierpisz sam niż na pieczęci,
Zły róg do złamanego : Krzyża : z każdej miary,
PRZYBRAŁEŚ bo cię bodzie : żonę nie do pary,
Chociaż jej nadskakujesz : najmniej cię nie kocha,
Inszych patrzy : i w domu : nad tobą zrzędziocha.
Ty jej muśiſsz podlegać : choć to wszyscy męże,
Mają : że każdemu z nich : małżonka, podlęże. /podlega/
Roguć tylko do Krzyża: trzeba było a ty,
Wziąwszy cały Krzyż, został : na czele rogaty,
Jedną krzywdę, na herbie : drugą mając domá. /w domu/
Do Herbownego Niespokojnego
Dość do Szlachectwa, jedna : Krzywda w Herbie z Dziada,
Nabywać drugiej ? Krzywdząc : szkoda by sąsiada,
Malowanego krzyża : na ścianie poprawi,
Ale przyrodzonego? W kuprze /tylnej części tułowia/ : nie nadstawi.
Jeśli wam go utrącą : na swej miedzy kulą?
I Herb przepadł : i tego balwierze /fryzjerzy, cyrulicy/ nie stulą /zamkną/,
Do Łysego
Jednę krzywdę, masz w Herbie : gdzieś Krol, Krzyż okrzesze,/ociosa, obetnie/
Drugą we łbie : gdy z włosów : natura go zczesze,
Choć ci wątpię, łysemu : żeby krzywda jaka,
Przez to była: że nie da : co tydzień szostaka./dawna polska moneta równa sześciu groszom.
Epithaphìum
Widząc Krzyż przełamany : w kamieniu na grobie,
Który się Krzywdą zowie : sam pomyślę sobie,
Każdy krzywdzi, żyjąc tu : Chrystusa widomie,/w sposób widoczny/
Kto jego Krzyż zupełny : grzesząc w ciele, łamie.
Cały krzyż to który nie ma : spełna końców obu.
|
| |
| |
